જેમ જેમ દિવસો પસાર થતા હતા, એમ એમ હિતેશ ને મૈસુરમાં મુંજારો વધતો જતો હતો. મને પણ થોડા ઘણા personal counselling ના કેસ આવ્યા, અને હજી પણ રેફરેન્સ વધતા હતા, પણ ટ્રાન્સપોર્ટના અભાવે, સિક્યુરિટી purpose થી હું થોડી ધીમી ગતિ એ ચાલતી હતી. હિતેશનું સ્પષ્ટપણે માનવું હતું કે grow થવું હશે તો અહીં થી બહાર નીકળવું પડશે. એ પોતાની રીતે ટ્રાન્સફરની કે બીજા jump ની try કર્યા કરતા હતા.
નસીબ હવે અમારી મહેનતની સાથે ચાલતા હતા. હિતેશ ને એજ કંપનીમાં ટ્રાન્સફર મળી શકે એમ લગતા તેણે એ try કરવાની ચાલુ કરી. હિતેશ Bangalore માંગતા હતા એ લોકો હુબલી, ચિંગાપટ્ટના વિગેરે જેવા લોકેશન આપતા હતા. છેવટે એક ઓપ્શન એ આવ્યો કે તમારે ઝોન change કરવો પડે. મહારાષ્ટ્ર અથવા નોર્થ. (સાઉથ ઇન્ડિયન માટે સાઉથ થી બહાર 2જ ભાગ છે એક મુંબઈ અને બીજું નોર્થ India) મુંબઈ માટે અમે બંન્ને તૈયાર નોહતા, રહ્યું નોર્થ. અમે એના માટે હા પાડી. અમને હતું કે ઉત્તર પ્રદેશ, દિલ્હી વિગેરે જેવા કંઈક ઓપ્શન મળશે. પરંતુ અજાયબી સાથે તેમણે રાજસ્થાન suggest કર્યું. અમે થોડો જેક લગાવ્યો અને ગુજરાતમાં settle કરાવ્યું. કારણકે બીજા કોઈ સ્ટેટેમાં જઈ ને નવેસરથી adjust થવું એના કરતા કોઈ એકની પણ જાણીતી જગ્યા હોય ત્યાં કેમ ન જવું? અમને એ સમયે આ વિચાર યોગ્ય લાગ્યો અને અમે મૈસુર ને ભીની આંખે વિદાય આપી ગુજરાતમાં આવ્યા.
ગુજરાત મારાં માટે નવું નહોતું, પણ વડોદરા સિવાયના દરેક શહેરોતો મારાં માટે નવા જ હતા. અમદાબાદ, આમ પણ ભુલભુલામણીનું શહેર છે. પણ મારી કાકાની દીકરી લગ્ન કરીને ત્યાંજ ગઈ હતી એટલે એણે મને પુરેપુરી સાંભળી લીધી. મારી જિંદગીમાં ફરી નવા રંગો પુરાવા લાગ્યા. લગ્ન પછીની સોહામણા શમણાંની જિંદગીમાં અમે 1.5 વર્ષ પછી પહેલી વાર પ્રવેશ્યા હતા. બધું સોનેરી લાગતું હતું. મેં પણ પુરા કોન્ફિડેન્સ સાથે જોબ શોધવાની શરુ કરી. અમદાવાદ ની સૌથી મોટી ગણાતી આવી સ્કૂલ riverside, udgam, DPS વિગેરેમાં ઇન્ટરવ્યૂ આપી આવી હતી. હવે result ની રાહ જોવાતી હતી. ખુલતી સ્કૂલ માં એ લોકો મને ફોન કરશે એમ કહ્યું હતું. મૈસુર -વડોદરા - અમદાવાદ ને 2 વર્ષ થી ઓછો સમય હતો એટલે મારો ગુજરાતનો experience અહીં મારાં માટે પોઝિટિવ કામ કરી રહ્યો હતો.
લગભગ જુલાઈ માં riverside માંથી મને ફોન આવ્યો કે રીતુ મેડમને મને મળવું છે. અમદાવાદમાં મારી પાસે મારું vehicle હોતાહું સ્કૂલ માં પહોંચી ગઈ. લગભગ અડધો કલાક ચાલેલા ઇન્ટરવ્યૂ બાદ, તેમણે મને કહ્યું "why don't you come here as a vice co coordinator for primary section? “- હું થોડી વાર ખરેખર એમના ચહેરા ને જોતી રહી, એ જાણવા કે એ મને underqualified ગણે છે કે, overqualified? મેં એમને પૂછ્યું "what makes you feel so, that I am not fit for teacher's post? “તેમણે કહ્યું "Till what time you will be a teacher? You have to get into leadership role, right? So, start from here! You can be a good leader. Believe me! “It was unbelievable! નવરચનામાં આ સ્કૂલ નું નામ બહુ જ સાંભળ્યું હતું. અને આજે હું એ સ્કૂલ માં તેના founder સામે બેઠી હતી. અને એ લેડી ખુબ જ સુંદર, પ્રેમાળ અવાજમાં મને એમની સ્કૂલમાં એક લીડરશીપ ટાસ્ક ઓફર કરી રહી હતી. Wow! It’s indeed dream comes true situation. કારણકે હું માનતી હતી કે મારી જોબ continuity ન હોતા મને મોટી post ઉપર કદાચ કોઈ લેવા તૈયાર નઈ થાય એટલે safe game એ હશે કે ટીચરથી સ્ટાર્ટ કરી ધીરે ધીરે આગળ વધવું. પણ ના અહીંયા જિંદગી એ મને એક બીજો મંત્ર આપ્યો, જે હતો દુનિયા તમારી capacity માં પુરેપુરો ભરોસો કરવા તૈયાર છે, જો તમે તેમને આ મોકો આપો તો ! તમારી લાયકાત, તમારી તાકાત આખી દુનિયાને બેઠી કરી શકવાની છે, સાગરને ઘમઘોળી પી જવાની છે પરંતુ આપણે આપણી અંદર પડેલી આ શક્તિ ને ઓળખવા ક્યારેય પ્રયત્ન કરતાજ નથી !!આપણે બહારના શરીરને જોઈને આપણા વિશે અનુમાન લગાવતા થઇ જઈએ છીએ અને
થાય છે આવું કે, આપણે આપણી જ જાતને એટલા underestimate કરતા હોઈએ છીએ, અને પછી આપણા દ્વારા નીકળતા એજ aura લોકો સુધી પહોંચે છે અને લોકોને પણ એજ વિચારતા કરી દે છે. અને છેવટે લોકો આપણા પર હાવી થઇ જતા હોય છે. સાચ્ચે કહું છું, એક વાર પોતાના પર ભરોસોં કરી જુઓ, કુદરત પણ તમારી હા માં હામી ભરતી થઇ જશે. દુનિયા તો શું ચીજ છે પછી !!!
હવે આ નવા પડાવ બાદ ક્યારે થશે દેવલ ધ કોચ નો જન્મ?
આવતા ભાગ માં હજી થોડું આગળ વધીશું..
મારાં બ્લોગ વાંચવા માટે મારી site www.devalthecoach.com પર connect થઇ શકો છો.
આપની પાસે પણ આપની પોતાની એવી કોઈ inspirational સ્ટોરી હોય તો અમને જણાવશો, હું દેવલ ધ કોચ -જો તમારી journey ઇન્સપીરેશનલ હશે તો તેને મારાં આ સ્લોટમાં કવર કરીશ, આપની સાથે live થઈશ.
તો આજે જ મને તમારી stories મોકલાવો..
જેમ જેમ દિવસો પસાર થતા હતા, એમ એમ હિતેશ ને મૈસુરમાં મુંજારો વધતો જતો હતો. મને પણ થોડા ઘણા personal counselling ના કેસ આવ્યા, અને હજી પણ રેફરેન્સ વધતા હતા, પણ ટ્રાન્સપોર્ટના અભાવે, સિક્યુરિટી purpose થી હું થોડી ધીમી ગતિ એ ચાલતી હતી. હિતેશનું સ્પષ્ટપણે માનવું હતું કે grow થવું હશે તો અહીં થી બહાર નીકળવું પડશે. એ પોતાની રીતે ટ્રાન્સફરની કે બીજા jump ની try કર્યા કરતા હતા.
નસીબ હવે અમારી મહેનતની સાથે ચાલતા હતા. હિતેશ ને એજ કંપનીમાં ટ્રાન્સફર મળી શકે એમ લગતા તેણે એ try કરવાની ચાલુ કરી. હિતેશ Bangalore માંગતા હતા એ લોકો હુબલી, ચિંગાપટ્ટના વિગેરે જેવા લોકેશન આપતા હતા. છેવટે એક ઓપ્શન એ આવ્યો કે તમારે ઝોન change કરવો પડે. મહારાષ્ટ્ર અથવા નોર્થ. (સાઉથ ઇન્ડિયન માટે સાઉથ થી બહાર 2જ ભાગ છે એક મુંબઈ અને બીજું નોર્થ India) મુંબઈ માટે અમે બંન્ને તૈયાર નોહતા, રહ્યું નોર્થ. અમે એના માટે હા પાડી. અમને હતું કે ઉત્તર પ્રદેશ, દિલ્હી વિગેરે જેવા કંઈક ઓપ્શન મળશે. પરંતુ અજાયબી સાથે તેમણે રાજસ્થાન suggest કર્યું. અમે થોડો જેક લગાવ્યો અને ગુજરાતમાં settle કરાવ્યું. કારણકે બીજા કોઈ સ્ટેટેમાં જઈ ને નવેસરથી adjust થવું એના કરતા કોઈ એકની પણ જાણીતી જગ્યા હોય ત્યાં કેમ ન જવું? અમને એ સમયે આ વિચાર યોગ્ય લાગ્યો અને અમે મૈસુર ને ભીની આંખે વિદાય આપી ગુજરાતમાં આવ્યા.
ગુજરાત મારાં માટે નવું નહોતું, પણ વડોદરા સિવાયના દરેક શહેરોતો મારાં માટે નવા જ હતા. અમદાબાદ, આમ પણ ભુલભુલામણીનું શહેર છે. પણ મારી કાકાની દીકરી લગ્ન કરીને ત્યાંજ ગઈ હતી એટલે એણે મને પુરેપુરી સાંભળી લીધી. મારી જિંદગીમાં ફરી નવા રંગો પુરાવા લાગ્યા. લગ્ન પછીની સોહામણા શમણાંની જિંદગીમાં અમે 1.5 વર્ષ પછી પહેલી વાર પ્રવેશ્યા હતા. બધું સોનેરી લાગતું હતું. મેં પણ પુરા કોન્ફિડેન્સ સાથે જોબ શોધવાની શરુ કરી. અમદાવાદ ની સૌથી મોટી ગણાતી આવી સ્કૂલ riverside, udgam, DPS વિગેરેમાં ઇન્ટરવ્યૂ આપી આવી હતી. હવે result ની રાહ જોવાતી હતી. ખુલતી સ્કૂલ માં એ લોકો મને ફોન કરશે એમ કહ્યું હતું. મૈસુર -વડોદરા - અમદાવાદ ને 2 વર્ષ થી ઓછો સમય હતો એટલે મારો ગુજરાતનો experience અહીં મારાં માટે પોઝિટિવ કામ કરી રહ્યો હતો.
લગભગ જુલાઈ માં riverside માંથી મને ફોન આવ્યો કે રીતુ મેડમને મને મળવું છે. અમદાવાદમાં મારી પાસે મારું vehicle હોતાહું સ્કૂલ માં પહોંચી ગઈ. લગભગ અડધો કલાક ચાલેલા ઇન્ટરવ્યૂ બાદ, તેમણે મને કહ્યું "why don't you come here as a vice co coordinator for primary section? “- હું થોડી વાર ખરેખર એમના ચહેરા ને જોતી રહી, એ જાણવા કે એ મને underqualified ગણે છે કે, overqualified? મેં એમને પૂછ્યું "what makes you feel so, that I am not fit for teacher's post? “તેમણે કહ્યું "Till what time you will be a teacher? You have to get into leadership role, right? So, start from here! You can be a good leader. Believe me! “It was unbelievable! નવરચનામાં આ સ્કૂલ નું નામ બહુ જ સાંભળ્યું હતું. અને આજે હું એ સ્કૂલ માં તેના founder સામે બેઠી હતી. અને એ લેડી ખુબ જ સુંદર, પ્રેમાળ અવાજમાં મને એમની સ્કૂલમાં એક લીડરશીપ ટાસ્ક ઓફર કરી રહી હતી. Wow! It’s indeed dream comes true situation. કારણકે હું માનતી હતી કે મારી જોબ continuity ન હોતા મને મોટી post ઉપર કદાચ કોઈ લેવા તૈયાર નઈ થાય એટલે safe game એ હશે કે ટીચરથી સ્ટાર્ટ કરી ધીરે ધીરે આગળ વધવું. પણ ના અહીંયા જિંદગી એ મને એક બીજો મંત્ર આપ્યો, જે હતો દુનિયા તમારી capacity માં પુરેપુરો ભરોસો કરવા તૈયાર છે, જો તમે તેમને આ મોકો આપો તો ! તમારી લાયકાત, તમારી તાકાત આખી દુનિયાને બેઠી કરી શકવાની છે, સાગરને ઘમઘોળી પી જવાની છે પરંતુ આપણે આપણી અંદર પડેલી આ શક્તિ ને ઓળખવા ક્યારેય પ્રયત્ન કરતાજ નથી !!આપણે બહારના શરીરને જોઈને આપણા વિશે અનુમાન લગાવતા થઇ જઈએ છીએ અને
થાય છે આવું કે, આપણે આપણી જ જાતને એટલા underestimate કરતા હોઈએ છીએ, અને પછી આપણા દ્વારા નીકળતા એજ aura લોકો સુધી પહોંચે છે અને લોકોને પણ એજ વિચારતા કરી દે છે. અને છેવટે લોકો આપણા પર હાવી થઇ જતા હોય છે. સાચ્ચે કહું છું, એક વાર પોતાના પર ભરોસોં કરી જુઓ, કુદરત પણ તમારી હા માં હામી ભરતી થઇ જશે. દુનિયા તો શું ચીજ છે પછી !!!
આપની પાસે પણ આપની પોતાની એવી કોઈ inspirational સ્ટોરી હોય તો અમને જણાવશો, હું દેવલ ધ કોચ -જો તમારી journey ઇન્સપીરેશનલ હશે તો તેને મારાં આ સ્લોટમાં કવર કરીશ, આપની સાથે live થઈશ.