સિરામિક આર્ટની કૃત્તિઓનું એક્ઝિબિશન તા. 8 થી 10 માર્ચ દરમિયાન જાહેર જનતા માટે ખુલ્લું રહેશે.
Watch Gujarat. “દુનિયા જીસે કહેતે હૈ જાદુકા ખિલૌના હૈ, મીલ જાયે તો મિટ્ટી હૈ - ખો જાયે તો સોના હૈ.” -નિદા ફાઝલી
કેટલાંક વિષયોમાં થોડી મોડી સૂઝ પડે એવું જ્યારે જ્યારે થાય ત્યારે ગણતર કોને કહેવાય!! એ સમજાય. ભૂમિતિના વિષયમાં લંબાઇ x પહોળાઇ= ક્ષેત્રફળ જેવું કઇંક કાગળનાં કેનવાસે મૂકતાં ત્યારે મનોમન વિચારીએ ન્હોતાં શક્તા કે વાસ્તવિક ધરતી પર આનું કદ હાથી જેવું બની જશે! કારકિર્દીનું ય એવું છે. સોનલબહેન ખાખરાવાળા, ભાળભૂજાનું કામ કરતી માણેક કે પછી એ પાબીબેન રબારી હોય. નારી તું નારાયણી અટલ રહ્યું છે ને રહેશે. સંસ્કારી નગરી વડોદરાનો એરપોટૅ રીંગ રોડ હજીએ માણેક પાકૅથી એલ.એન.ટી.સકૅલ જતાં અમિતનગર સકૅલ બાદ સ્હેજ કમનીય રીતે વળ ખાય છે ને એ આકાર જ્યાં ઘડાય છે એનાં ડાબા હાથે જે સોસાયટી છે એનું નામ છે બ્રહ્મા નગર. જેમાં રહેતાં રમેશચંદ્ધ શંકરલાલ દલવાડીનાં મોટા દિકરા વંદન જોગાનું જોગ કન્સ્ટ્રક્શનમાં વપરાતાં સાંધી સિમેન્ટમાં ઘારાશાસ્ત્રી તરીકે. એક જમાનામાં રમેશભાઈ પોતે Bell સિમારિકમાં GMનાં પદે હતાં ને બહેન નૂપૂર સિરામિક આટૅમાં જેમની આજે માંડીને વાત કરવી છે એનો પરિચય મેળવીશું.
[caption id="attachment_566988" align="aligncenter" width="800"] (ઉપરની ઇમેજને ક્લિક કરી વોચ ગુજરાતની યૂટ્યૂબ ચેનલને સબસ્ક્રાઈબ કરશો.)[/caption]
પિતાજી રમેશભાઈનો દિકરા - દિકરીને ભણાવવાનો અને એમને પગભર કરવામાં ભારે રસ. માતા તરુલતા બહેનને ક્યારેય મોજશોખ કરતાં જોયા નથી.પણ નૂપૂર જ્યારે જ્યારે ડ્રોંઇગ કરતી ત્યારે અલી... આતો સરસ ડિઝાઇન કરી છે. કહેતાં મલકાઇ જતાં. નૂપૂરને પ્રોત્સાહન મળતું. કદાચ ન્યુઇરા ગલ્સૅનાં કોઇ શિક્ષકે તેની પ્રતિભાને ઓળખી પણ હોય!! નાનપણમાં રંગબેરંગી ડબ્બીમાં ક્લે આવતી જેને એ સરસ સજાવતી, રંગોળી કરતી, બોટલમાં બંગલો બનાવતી તો ક્યારેક પેન સ્ટેન્ડ તો ક્યારેક ફોટોફ્રેમ. મૂળે કુંભકારની દિકરી હોવાને નાતે એવો તો હાથ બેઠો કે રોટલા ઘડતાં ઘડતાં એ તો ડિઝાઇનર વાસણો જ ઘડવાં માંડી.
'સાચવી સંઘરી રાખ્યું'તું આભલું અમે,
હાથમાંથી છૂટ્યુંને એ તારો બની ગયો.'
પતિ નિલયે સાથ આપ્યોને સાસુ સસરાએ પીઠ થાબડી માંજલપુર ખાતે આવેલાં ઘરમાં જ નિભાડો બનાવ્યો. ચીમની લાવી ભઠ્ઠીમાં અલગ અલગ ટ્રેમ્પેચરે વાસણોની અદભૂત કલાકૃતિઓ બનાવતી. દિકરી ખનકને પૂછતી બેટા બોલ કેવી થાળીમાં જમીશ? ને કયા કપમાં દૂધ પીશ? નૂપૂર આજે વડોદરાનું જ નહી પણ, સમગ્ર ગુજરાતનું ઘરેણું છે. પોતે પિતાજીનાં આગ્રહથી B.COM થઇ છે ને પતિનાં પ્રોત્સાહને MBA થઇ હોવાને નાતે એક પ્રાઇવેટ કંપનીમાં Accountantની નોકરી સાથે સાસરિયાંને સાચવ્યાં બાદ પોતાના શોખનાં જોરે આજે એની કારકિર્દીને કલા બેવ અદ્ભુત મિસાલ બનીને અનેક નવી દિશાઓ ચિંધનારી ઓળખ બન્યાં છે. નૂપૂર પોતે સિરામિકની રીતસરની શિક્ષા દિક્ષા નથી લીધી પણ પોતાનાં મનોબળ અને ધગસનાં જોરે બનાવતાં - બગાડતાં ને પછી નવું કરતાં નાસીપાસ થયાં વિના ચિત્રપોથીમાંથી એક્સિબિશન તરફનાં રાજમાર્ગે છે. નૂપૂર પ્રજાપતિને તો બિરદાવવી જ રહીને.
પ્રથમવાર સાહસ કરીને આ વિમન્સ-ડે નિમિત્તે એ લોકાભિમુખ થાય છે એનો અપાર આનંદ છે. અતુલભાઇ પડિયા જેવાનું માગૅદશૅન પ્રોત્સાહિત કરે એટલે સોનામાં સુગંધ ભળે. જરુર મૂલાકાત લેજો ૮-માચૅ થી ૧૦-માચૅ જૂજ દિવસો માટે ખુલ્લું મૂકાયેલું આ એક્સિબિશન તમને કઇંક નવું કરવાની પ્રેરણા આપશે. હેપ્પી વુમન્સ ડે!! નૂપૂર યાને મોજેદરિયા!!
સિરામિક આર્ટની કૃત્તિઓનું એક્ઝિબિશન તા. 8 થી 10 માર્ચ દરમિયાન જાહેર જનતા માટે ખુલ્લું રહેશે.
કેટલાંક વિષયોમાં થોડી મોડી સૂઝ પડે એવું જ્યારે જ્યારે થાય ત્યારે ગણતર કોને કહેવાય!! એ સમજાય. ભૂમિતિના વિષયમાં લંબાઇ x પહોળાઇ= ક્ષેત્રફળ જેવું કઇંક કાગળનાં કેનવાસે મૂકતાં ત્યારે મનોમન વિચારીએ ન્હોતાં શક્તા કે વાસ્તવિક ધરતી પર આનું કદ હાથી જેવું બની જશે! કારકિર્દીનું ય એવું છે. સોનલબહેન ખાખરાવાળા, ભાળભૂજાનું કામ કરતી માણેક કે પછી એ પાબીબેન રબારી હોય. નારી તું નારાયણી અટલ રહ્યું છે ને રહેશે. સંસ્કારી નગરી વડોદરાનો એરપોટૅ રીંગ રોડ હજીએ માણેક પાકૅથી એલ.એન.ટી.સકૅલ જતાં અમિતનગર સકૅલ બાદ સ્હેજ કમનીય રીતે વળ ખાય છે ને એ આકાર જ્યાં ઘડાય છે એનાં ડાબા હાથે જે સોસાયટી છે એનું નામ છે બ્રહ્મા નગર. જેમાં રહેતાં રમેશચંદ્ધ શંકરલાલ દલવાડીનાં મોટા દિકરા વંદન જોગાનું જોગ કન્સ્ટ્રક્શનમાં વપરાતાં સાંધી સિમેન્ટમાં ઘારાશાસ્ત્રી તરીકે. એક જમાનામાં રમેશભાઈ પોતે Bell સિમારિકમાં GMનાં પદે હતાં ને બહેન નૂપૂર સિરામિક આટૅમાં જેમની આજે માંડીને વાત કરવી છે એનો પરિચય મેળવીશું.
પિતાજી રમેશભાઈનો દિકરા - દિકરીને ભણાવવાનો અને એમને પગભર કરવામાં ભારે રસ. માતા તરુલતા બહેનને ક્યારેય મોજશોખ કરતાં જોયા નથી.પણ નૂપૂર જ્યારે જ્યારે ડ્રોંઇગ કરતી ત્યારે અલી... આતો સરસ ડિઝાઇન કરી છે. કહેતાં મલકાઇ જતાં. નૂપૂરને પ્રોત્સાહન મળતું. કદાચ ન્યુઇરા ગલ્સૅનાં કોઇ શિક્ષકે તેની પ્રતિભાને ઓળખી પણ હોય!! નાનપણમાં રંગબેરંગી ડબ્બીમાં ક્લે આવતી જેને એ સરસ સજાવતી, રંગોળી કરતી, બોટલમાં બંગલો બનાવતી તો ક્યારેક પેન સ્ટેન્ડ તો ક્યારેક ફોટોફ્રેમ. મૂળે કુંભકારની દિકરી હોવાને નાતે એવો તો હાથ બેઠો કે રોટલા ઘડતાં ઘડતાં એ તો ડિઝાઇનર વાસણો જ ઘડવાં માંડી.
'સાચવી સંઘરી રાખ્યું'તું આભલું અમે,
હાથમાંથી છૂટ્યુંને એ તારો બની ગયો.'
પતિ નિલયે સાથ આપ્યોને સાસુ સસરાએ પીઠ થાબડી માંજલપુર ખાતે આવેલાં ઘરમાં જ નિભાડો બનાવ્યો. ચીમની લાવી ભઠ્ઠીમાં અલગ અલગ ટ્રેમ્પેચરે વાસણોની અદભૂત કલાકૃતિઓ બનાવતી. દિકરી ખનકને પૂછતી બેટા બોલ કેવી થાળીમાં જમીશ? ને કયા કપમાં દૂધ પીશ? નૂપૂર આજે વડોદરાનું જ નહી પણ, સમગ્ર ગુજરાતનું ઘરેણું છે. પોતે પિતાજીનાં આગ્રહથી B.COM થઇ છે ને પતિનાં પ્રોત્સાહને MBA થઇ હોવાને નાતે એક પ્રાઇવેટ કંપનીમાં Accountantની નોકરી સાથે સાસરિયાંને સાચવ્યાં બાદ પોતાના શોખનાં જોરે આજે એની કારકિર્દીને કલા બેવ અદ્ભુત મિસાલ બનીને અનેક નવી દિશાઓ ચિંધનારી ઓળખ બન્યાં છે. નૂપૂર પોતે સિરામિકની રીતસરની શિક્ષા દિક્ષા નથી લીધી પણ પોતાનાં મનોબળ અને ધગસનાં જોરે બનાવતાં - બગાડતાં ને પછી નવું કરતાં નાસીપાસ થયાં વિના ચિત્રપોથીમાંથી એક્સિબિશન તરફનાં રાજમાર્ગે છે. નૂપૂર પ્રજાપતિને તો બિરદાવવી જ રહીને.
પ્રથમવાર સાહસ કરીને આ વિમન્સ-ડે નિમિત્તે એ લોકાભિમુખ થાય છે એનો અપાર આનંદ છે. અતુલભાઇ પડિયા જેવાનું માગૅદશૅન પ્રોત્સાહિત કરે એટલે સોનામાં સુગંધ ભળે. જરુર મૂલાકાત લેજો ૮-માચૅ થી ૧૦-માચૅ જૂજ દિવસો માટે ખુલ્લું મૂકાયેલું આ એક્સિબિશન તમને કઇંક નવું કરવાની પ્રેરણા આપશે. હેપ્પી વુમન્સ ડે!! નૂપૂર યાને મોજેદરિયા!!