મારામાં થી જરાં બહાર ડોકિયું કરી મારાં જીવનસાથી વિશે તમને થોડું રૂબરૂ કરાવું. હિતેશ સાથે મારાં લગ્ન થયેલ ત્યારે તેઓ RM (રિલેશનશિપ મેનેજર) તરીકે reliance mutual fund માં કામ કરતા હતા. પગાર એક higher middle class lifestyle જીવી શકાયઃ એટલો હતો. પરંતુ હિતેશ સંબંધો અને બચત બંન્નેમાંથી સંબંધોને વધુ પ્રાધાન્ય આપનાર વ્યક્તિ, એટલે બચતના નામે છેલ્લા દીવસ સુધી લોકો પાછળ વપરાતા જે કઈ બચે એ રહેતું. જેમાંથી 90% લગ્નમાં ખર્ચાઈ જતા, શરૂઆત અમે એકદમ તળિયાથી જ કરી હતી.
મૈસુર મને હવે થોડું થોડું માફક આવવા લાગ્યું હતું પરંતુ હિતેશને ક્યાંક કંઈક ખુંચી રહ્યું હતું. એક દીવસ મેં શાંતિથી બેસીને પૂછતાં જાણવા મળ્યું કે લગભગ 3 મહિનાથી હિતેશનો પગાર આવતો જ નથી. કારણકે તેના એક ફ્રેંડે હિતેષના નામ પર credit card લઇ swipe કરી લગભગ 80 હજાર વાપરી નાખ્યા છે. હવે detail હિતેશની હતી એટલે credit card કંપની ડાયરેક્ટ એકાઉન્ટમાંથી ડેબિટ કરતી હતી. હિતેશ એ વ્યક્તિને ફોન કરે, એ ફોન જ ન ઉપાડે. એક personal contact પરથી જાણવા મળ્યું કે ઇન્વેસ્ટમેન્ટના નામ પર હિતેશના જે ડોક્યુમેન્ટ તેના ખાસ મિત્ર દ્વારા લેવામાં આવ્યા હતા, એ મિત્ર એ જ એવો દગો કર્યો. અને ત્યારબાદ interest ચડતા ચડતા લગભગ એટલું થઇ ગયું કે આખી આખી સેલરી જતી રહેતી. બચતના નામે કાંઈ જ ન હતું. રેન્ટ ભરવાનું, ઘર ચલાવવાનું, ઘર વસાવવાનું. અને હાથમાં એક રૂપિયો ન આવે.
એક બે મહિના સુધી લગ્નમાં રોકડ ચાંદલા આવ્યા હોય, અને બીજી બધી અડી અવળી બચત એમ કરીને ગાડું ચાલ્યું. હવે આ મહિને સેલરી આવે એ પહેલા issue resolve કરવાનો હતો, પગાર હાથમાં આવે એવી કંઈક તૈયારી કરવાની હતી. અને" જો ન આવે તો શું? " વાળા પ્રશ્નાર્થનો જવાબ તૈયાર રાખવાનો હતો. હિતેશે મને વાત કરી તો પહેલાં તો હું ધબકારો જ ચુકી ગઈ, રાતના એકલા ખુબ રડી. પરંતુ રડવાથી કઈ નહોતું વળવાનું હવે તો solution કાઢવાનું હતું. 2 દીવસ વિચાર્યા બાદ મેં હિતેશને કહ્યું, આપણે Bangalore જઈએ કારણકે scandal ત્યાંજ થયેલ હતું. એ કહે એનાથી કાંઈ જ નહિ થાય, પણ હું મક્કમ હતી.
અમે ત્યાં ગયા. જે બ્રાન્ચમાં એ છોકરો કામ કરતો હતો ત્યાંના બ્રાન્ચ મેનેજરને મળ્યા, એમને બધી વાત કરી. પણ એ વ્યક્તિ help કરવા તૈયાર જ ના થયો. હિતેશ નિરાશ થઇ પાછા આવ્યા. હું બહાર બેઠી હતી. હવે મેં કહ્યું, હું જરાં આવું. એ પૂછતાં રહ્યા ને હું બ્રાન્ચ મેનેજરની કેબિનમાં જતી રહી. 10 મીનીટની મારી વાતચીતમાં મેં એમને એક વાત સાફ કઈ દીધી, કે જો હું કોઈ પણ રીતે એ સાબિત કરી દઈશ કે મારાં husband ના ડોક્યુમેન્ટનો ખોટો ઉપયોગ થયો છે અને એમને ફસાવવામાં આવ્યા છે. તો એમાં તમારી નોકરી પણ ખતરામાં આવી જશે કારણકે એ અરજીમાં approval માં સહી તમારી હશે. એટલે હવે પછી જો મારાં એકાઉન્ટમાં મને પૂછ્યા વિના deduction થયું તો સારી રીતે આ વાત નહિ પતે.
(દેવલ જોષીની વાત એમના મુખે સાંભળવા વિડીયો જુઓ)
https://youtu.be/ov9__1-ijgo
બહાર નીકળી હિતેશને પૂછ્યું કે હું કોઈપણ રીતે સેલરી જોઈન્ટ હોલ્ડર બની શકું કે કેમ? હિતેશની ઓળખાણના કારણે આ કામ થઇ ગયું. અને સાથે અમે સેલરી અડધી કેશ અને અડધી એકાઉન્ટમાં લેવાની પણ ગોઠવણ કરી નાખી. સાથે સાથે HR સાથે વાત કરી સેલરી એકાઉન્ટમાં જમા થાય એ પહેલા ઈન્ટિમેન્ટ કરવાનું પણ ગોઠવાઈ ગયું. અને સેલરી એકાઉન્ટમાં બીજા નવાં ATM ની પણ અરજી આપી દીધી. (લગ્ન પછી હિતેશનું ATM એક નજીક ના સંબંધી - નામ નહિ લઉં, પાસે રહી ગયું હતું. જે બે ત્રણ વખત આડકતરી રીતે કહ્યા પછી પણ પાછું નહોતું આપ્યું. એટલે એમાંથી તાત્કાલિક ઘરખર્ચ માટેના પૈસા ઉઠાવી શકાયઃ એવી પણ વ્યવસ્થા અમારી પાસે રહી નહોતી) પરંતુ હજી તો 15 તારીખ થઇ હતી, હજી બીજા 15 દીવસ કાઢવાના હતા અને ઘરમાં ફક્ત 145/- રૂપિયા હતા.
દિલ ઉદાસ હતું, પરંતુ મનને ઉદાસી પરવડે એમ નહોતી. કારણકે ત્યાંથી જ વિચારો આવવાના હતા. માવતરમાં ખરાબમાં ખરાબ દિવસોમાં પણ કાજુ બદામનો નાસ્તો કરી સ્કૂલ જતી દેવલ અચાનક જ સવારના મોટા મોટા 3 ગ્લાસ ગોળનું પાણી પી ને બપોર પાડતી. કદાચ આને જ સાસરું કહેવાતું હશે - કે જ્યાં કોઈ તમને બાંધ છોડ કરવાની કહે ન કહે તમે આપોઆપ એ જવાબદારી પોતાના માથે લઇ લો. હિતેશ બપોરે જમવા આવતા બંધ થઇ ગયા, એમ કહી ને કે હું ઓફિસ પરજ જમવાનું મંગાવી લઉં છું. સાંજે ના છૂટકે મારી સાથે, મને જમાડવા માટે જમતા. આ સમયમાં ભલભલા તૂટીને ટુકડા થઇ જાય, આડે પાટે ચડી જાય પણ મારો હિતેશ, એણે એના ઘરવાળાને કે મારાં ઘર વાળને પણ આ પરિસ્થિતિ વર્તાવા ન દીધી. એકલો ડટી રહ્યો.
અમે સાથે બેસી ને 145/- રૂપિયાને 15 દીવસ કેમ ચલાવવાના એનું પણ પ્લાંનિગ કર્યું. એક દીવસના 9.50 અંદાજે વાપરવા મળે. એટલે અમે નક્કી કર્યું કે 3 દિવસે એક વાર દૂધ લેવાનું, અઠવાડિયે એકવાર પાણીનો બોટ્ટલ જતો, જેનો અમે ઉકેલ કાઢ્યો કે બે - ત્રણ બોટલ ઓફિસમાંથી રોજ ભરતા આવવાની. કેળા ત્યાં બહુ જ સસ્તા મળે એટલે એ ક્યારેક સાંજના જમવામાં લઇ લેવાના. વિગેરે વિગેરે. અને એમ કરતાંય 14માં દિવસે હજી અમારી પાસે 20 રૂપિયા બચેલા. એટલે એ દિવસોમાંથી એ સમજાયું કે જિંદગી જીવવી એટલી મોંઘી નથી, પરંતુ આડંબર મોંઘા છે. 27 વર્ષની ઉંમરે 145/- રૂપિયામાં ઘર કેવી રીતે ચલાવવું? આ lesson દુનિયાની કોઈ પણ management ની બુકમાં શીખવતા હોય તો જણાવજો !
છેવટે એ દીવસ આવ્યો. પગાર જમા થવાનો દીવસ.પરંતુ નસીબ અમારું એટલું અવળું ચાલતું હતું કે 30તારીખે શનિવાર આવ્યો.બેન્ક 4 વાગ્યાં સુધી જ ચાલુ હોય. હિતેશ continue HR ના contact માં હતા. હવે થયું આવું કે HR ગફલતમાં આખી સેલરી account માં જમા થઇ ગઈ.હિતેશ ને જેવો MSG આવ્યો એવો એ બેન્ક માં ગયો પરંતુ 4.10 થઇ જવાથી બેન્ક એ transection કરવાની ના પાડી દીધી. બહુ જ પ્રયત્નો કર્યા પણ કાંઈજ કામ ન કર્યું. એ દિવસે એ સાંજે આવી ને મને કહે "સોરી ! હું આ વખતે પણ કાંઈ જ ન કરી શક્યો. હજી નવું ATM પણ આવ્યું ન હતું. અમને ખાત્રી થઇ ગઈ કે હવે તો પૂરું.
સોમવાર થયો. હિતેશ પોતાની સોનાની વીંટી ખિસ્સામાં નાખી ઓફિસ જવા નીકળ્યા. મને એ દિવસે ક્યાય ચેન નહોતું પડતું. આવા દિવસો મેં મારી જિંદગીમાં સપનામાં પણ નહોતા જોયા. ભગવાન પાસે આજે લગભગ એકાદ કલાક જેવું બેઠી. 10.30 એ હિતેશનો ફોન આવ્યો ત્યારે નાછૂટકે પરાણે ત્યાંથી ઉભી થઇ, થોડા કમજોરીના કારણે અંધારા આવી ગયા. પણ ફોન આગળ પહોંચી. ફોન ઉઠાવ્યો ને હિતેશે એક આંચકો આપ્યો. ના, દુઃખદ નહિ સુખદ.
હિતેશે કહ્યું કે એકાઉન્ટ માં આખી સેલરી as it is છે. હું રીતસરની ખુશીથી ઉછાળી પડી. હાશ! ભગવાન, મારી ભાળ લાવા માટે ધન્યવાદ. હિતેશ મને કંઈક પૂછતાં હતા, હું મારાં વિચારગલી માંથી બહાર આવી. મેં પૂછ્યું "શું પૂછો છો? "એ કહે "બ્રાન્ચ મેનેજરને મારી નાખવાની ધમકી આપીને આવી'તી કે શું?" હું હસી પડી. મને પણ લાગ્યું કે ક્યાંક કંઈક અસર થઇ હશે એ વાતચીતની. ભગવાન જાણે શું? પણ, ઘણા દિવસો પછી અમે બંન્ને રિલેક્સ હતા, હસ્યાં હતા.
આ ઘટનાએ મારી અંદરની એક ગભરુ છોકરીને ઉખાડીને બહાર ફેંકી દીધી. એક વાત એ પણ સમજી કે દરેક વ્યક્તિની પાસે કામ કઢાવવાની એક રીત હોય છે. એ જો હાથવગી કરી લો તો ડોનાલ્ડ ટ્રમ્પને પણ ઘૂંટણીએ પાડી શકો. અને બીજું એ કે દરેક આવી જટિલ સમસ્યા સામે લડવા માટે બે ધારી તલવાર કરી ને લડવું. જેથી એક બુઠ્ઠી થાય તો બીજી બાજુથી પણ લડી શકાય.
આવી કેટલીય હજી જટિલ સમસ્યાઓ આવી જેણે મને એક એક કરીને ઘણા management lesson શીખવ્યા. હું મારાં seminar માં હંમેશા કહું, કે વાચવુજ હોયને તો સફળ લોકોની બાયોગ્રાફી વાંચો. એમાંથી તમને practical lesson મળશે. બાકી 22, 0000 બુક ણા થોથાં વાંચશોને તોય કઈ નઈ મળે. જિંદગીના સંધર્ષમાં ભણતરની કોઈ વૅલ્યુ નથી હોતી. એમાં તો તમારું ગણતરજ કામ લાગે. એમાં તમારી મોટી મોટી ડિગ્રી પાણી ભરતી થઇ જાય, આખે અંધારા આવી જાય, ને તોય એ ભણતરનું પોટલું બાજુ પર મૂકી practical ન બનો તો "માથે પંખો અને કપડાં સૂકવવાની દોરી"નો ઉકેલ જ દેખાય સાહેબ !
મને આપ ફેસબુક /ઇન્સ્ટાગ્રામ /YouTube પર follow કરી શકો છો લિન્ક પર ક્લિક કરીને...
મારાં બ્લોગ વાંચવા માટે મારી site www.devalthecoach.com પર connect થઇ શકો છો.
આપની પાસે પણ આપની પોતાની એવી કોઈ imspirational સ્ટોરી હોય તો અમને જણાવશો, હું દેવલ ધ કોચ -જો તમારી journey ઇન્સપીરેશનલ હશે તો તેને મારાં આ સ્લોટમાં કવર કરીશ, આપની સાથે live થઈશ.
તો આજે જ મને તમારી stories મોકલાવો..
મારામાં થી જરાં બહાર ડોકિયું કરી મારાં જીવનસાથી વિશે તમને થોડું રૂબરૂ કરાવું. હિતેશ સાથે મારાં લગ્ન થયેલ ત્યારે તેઓ RM (રિલેશનશિપ મેનેજર) તરીકે reliance mutual fund માં કામ કરતા હતા. પગાર એક higher middle class lifestyle જીવી શકાયઃ એટલો હતો. પરંતુ હિતેશ સંબંધો અને બચત બંન્નેમાંથી સંબંધોને વધુ પ્રાધાન્ય આપનાર વ્યક્તિ, એટલે બચતના નામે છેલ્લા દીવસ સુધી લોકો પાછળ વપરાતા જે કઈ બચે એ રહેતું. જેમાંથી 90% લગ્નમાં ખર્ચાઈ જતા, શરૂઆત અમે એકદમ તળિયાથી જ કરી હતી.
મૈસુર મને હવે થોડું થોડું માફક આવવા લાગ્યું હતું પરંતુ હિતેશને ક્યાંક કંઈક ખુંચી રહ્યું હતું. એક દીવસ મેં શાંતિથી બેસીને પૂછતાં જાણવા મળ્યું કે લગભગ 3 મહિનાથી હિતેશનો પગાર આવતો જ નથી. કારણકે તેના એક ફ્રેંડે હિતેષના નામ પર credit card લઇ swipe કરી લગભગ 80 હજાર વાપરી નાખ્યા છે. હવે detail હિતેશની હતી એટલે credit card કંપની ડાયરેક્ટ એકાઉન્ટમાંથી ડેબિટ કરતી હતી. હિતેશ એ વ્યક્તિને ફોન કરે, એ ફોન જ ન ઉપાડે. એક personal contact પરથી જાણવા મળ્યું કે ઇન્વેસ્ટમેન્ટના નામ પર હિતેશના જે ડોક્યુમેન્ટ તેના ખાસ મિત્ર દ્વારા લેવામાં આવ્યા હતા, એ મિત્ર એ જ એવો દગો કર્યો. અને ત્યારબાદ interest ચડતા ચડતા લગભગ એટલું થઇ ગયું કે આખી આખી સેલરી જતી રહેતી. બચતના નામે કાંઈ જ ન હતું. રેન્ટ ભરવાનું, ઘર ચલાવવાનું, ઘર વસાવવાનું. અને હાથમાં એક રૂપિયો ન આવે.
એક બે મહિના સુધી લગ્નમાં રોકડ ચાંદલા આવ્યા હોય, અને બીજી બધી અડી અવળી બચત એમ કરીને ગાડું ચાલ્યું. હવે આ મહિને સેલરી આવે એ પહેલા issue resolve કરવાનો હતો, પગાર હાથમાં આવે એવી કંઈક તૈયારી કરવાની હતી. અને" જો ન આવે તો શું? " વાળા પ્રશ્નાર્થનો જવાબ તૈયાર રાખવાનો હતો. હિતેશે મને વાત કરી તો પહેલાં તો હું ધબકારો જ ચુકી ગઈ, રાતના એકલા ખુબ રડી. પરંતુ રડવાથી કઈ નહોતું વળવાનું હવે તો solution કાઢવાનું હતું. 2 દીવસ વિચાર્યા બાદ મેં હિતેશને કહ્યું, આપણે Bangalore જઈએ કારણકે scandal ત્યાંજ થયેલ હતું. એ કહે એનાથી કાંઈ જ નહિ થાય, પણ હું મક્કમ હતી.
અમે ત્યાં ગયા. જે બ્રાન્ચમાં એ છોકરો કામ કરતો હતો ત્યાંના બ્રાન્ચ મેનેજરને મળ્યા, એમને બધી વાત કરી. પણ એ વ્યક્તિ help કરવા તૈયાર જ ના થયો. હિતેશ નિરાશ થઇ પાછા આવ્યા. હું બહાર બેઠી હતી. હવે મેં કહ્યું, હું જરાં આવું. એ પૂછતાં રહ્યા ને હું બ્રાન્ચ મેનેજરની કેબિનમાં જતી રહી. 10 મીનીટની મારી વાતચીતમાં મેં એમને એક વાત સાફ કઈ દીધી, કે જો હું કોઈ પણ રીતે એ સાબિત કરી દઈશ કે મારાં husband ના ડોક્યુમેન્ટનો ખોટો ઉપયોગ થયો છે અને એમને ફસાવવામાં આવ્યા છે. તો એમાં તમારી નોકરી પણ ખતરામાં આવી જશે કારણકે એ અરજીમાં approval માં સહી તમારી હશે. એટલે હવે પછી જો મારાં એકાઉન્ટમાં મને પૂછ્યા વિના deduction થયું તો સારી રીતે આ વાત નહિ પતે.
(દેવલ જોષીની વાત એમના મુખે સાંભળવા વિડીયો જુઓ)
બહાર નીકળી હિતેશને પૂછ્યું કે હું કોઈપણ રીતે સેલરી જોઈન્ટ હોલ્ડર બની શકું કે કેમ? હિતેશની ઓળખાણના કારણે આ કામ થઇ ગયું. અને સાથે અમે સેલરી અડધી કેશ અને અડધી એકાઉન્ટમાં લેવાની પણ ગોઠવણ કરી નાખી. સાથે સાથે HR સાથે વાત કરી સેલરી એકાઉન્ટમાં જમા થાય એ પહેલા ઈન્ટિમેન્ટ કરવાનું પણ ગોઠવાઈ ગયું. અને સેલરી એકાઉન્ટમાં બીજા નવાં ATM ની પણ અરજી આપી દીધી. (લગ્ન પછી હિતેશનું ATM એક નજીક ના સંબંધી - નામ નહિ લઉં, પાસે રહી ગયું હતું. જે બે ત્રણ વખત આડકતરી રીતે કહ્યા પછી પણ પાછું નહોતું આપ્યું. એટલે એમાંથી તાત્કાલિક ઘરખર્ચ માટેના પૈસા ઉઠાવી શકાયઃ એવી પણ વ્યવસ્થા અમારી પાસે રહી નહોતી) પરંતુ હજી તો 15 તારીખ થઇ હતી, હજી બીજા 15 દીવસ કાઢવાના હતા અને ઘરમાં ફક્ત 145/- રૂપિયા હતા.
દિલ ઉદાસ હતું, પરંતુ મનને ઉદાસી પરવડે એમ નહોતી. કારણકે ત્યાંથી જ વિચારો આવવાના હતા. માવતરમાં ખરાબમાં ખરાબ દિવસોમાં પણ કાજુ બદામનો નાસ્તો કરી સ્કૂલ જતી દેવલ અચાનક જ સવારના મોટા મોટા 3 ગ્લાસ ગોળનું પાણી પી ને બપોર પાડતી. કદાચ આને જ સાસરું કહેવાતું હશે - કે જ્યાં કોઈ તમને બાંધ છોડ કરવાની કહે ન કહે તમે આપોઆપ એ જવાબદારી પોતાના માથે લઇ લો. હિતેશ બપોરે જમવા આવતા બંધ થઇ ગયા, એમ કહી ને કે હું ઓફિસ પરજ જમવાનું મંગાવી લઉં છું. સાંજે ના છૂટકે મારી સાથે, મને જમાડવા માટે જમતા. આ સમયમાં ભલભલા તૂટીને ટુકડા થઇ જાય, આડે પાટે ચડી જાય પણ મારો હિતેશ, એણે એના ઘરવાળાને કે મારાં ઘર વાળને પણ આ પરિસ્થિતિ વર્તાવા ન દીધી. એકલો ડટી રહ્યો.
અમે સાથે બેસી ને 145/- રૂપિયાને 15 દીવસ કેમ ચલાવવાના એનું પણ પ્લાંનિગ કર્યું. એક દીવસના 9.50 અંદાજે વાપરવા મળે. એટલે અમે નક્કી કર્યું કે 3 દિવસે એક વાર દૂધ લેવાનું, અઠવાડિયે એકવાર પાણીનો બોટ્ટલ જતો, જેનો અમે ઉકેલ કાઢ્યો કે બે - ત્રણ બોટલ ઓફિસમાંથી રોજ ભરતા આવવાની. કેળા ત્યાં બહુ જ સસ્તા મળે એટલે એ ક્યારેક સાંજના જમવામાં લઇ લેવાના. વિગેરે વિગેરે. અને એમ કરતાંય 14માં દિવસે હજી અમારી પાસે 20 રૂપિયા બચેલા. એટલે એ દિવસોમાંથી એ સમજાયું કે જિંદગી જીવવી એટલી મોંઘી નથી, પરંતુ આડંબર મોંઘા છે. 27 વર્ષની ઉંમરે 145/- રૂપિયામાં ઘર કેવી રીતે ચલાવવું? આ lesson દુનિયાની કોઈ પણ management ની બુકમાં શીખવતા હોય તો જણાવજો !
છેવટે એ દીવસ આવ્યો. પગાર જમા થવાનો દીવસ.પરંતુ નસીબ અમારું એટલું અવળું ચાલતું હતું કે 30તારીખે શનિવાર આવ્યો.બેન્ક 4 વાગ્યાં સુધી જ ચાલુ હોય. હિતેશ continue HR ના contact માં હતા. હવે થયું આવું કે HR ગફલતમાં આખી સેલરી account માં જમા થઇ ગઈ.હિતેશ ને જેવો MSG આવ્યો એવો એ બેન્ક માં ગયો પરંતુ 4.10 થઇ જવાથી બેન્ક એ transection કરવાની ના પાડી દીધી. બહુ જ પ્રયત્નો કર્યા પણ કાંઈજ કામ ન કર્યું. એ દિવસે એ સાંજે આવી ને મને કહે "સોરી ! હું આ વખતે પણ કાંઈ જ ન કરી શક્યો. હજી નવું ATM પણ આવ્યું ન હતું. અમને ખાત્રી થઇ ગઈ કે હવે તો પૂરું.
સોમવાર થયો. હિતેશ પોતાની સોનાની વીંટી ખિસ્સામાં નાખી ઓફિસ જવા નીકળ્યા. મને એ દિવસે ક્યાય ચેન નહોતું પડતું. આવા દિવસો મેં મારી જિંદગીમાં સપનામાં પણ નહોતા જોયા. ભગવાન પાસે આજે લગભગ એકાદ કલાક જેવું બેઠી. 10.30 એ હિતેશનો ફોન આવ્યો ત્યારે નાછૂટકે પરાણે ત્યાંથી ઉભી થઇ, થોડા કમજોરીના કારણે અંધારા આવી ગયા. પણ ફોન આગળ પહોંચી. ફોન ઉઠાવ્યો ને હિતેશે એક આંચકો આપ્યો. ના, દુઃખદ નહિ સુખદ.
હિતેશે કહ્યું કે એકાઉન્ટ માં આખી સેલરી as it is છે. હું રીતસરની ખુશીથી ઉછાળી પડી. હાશ! ભગવાન, મારી ભાળ લાવા માટે ધન્યવાદ. હિતેશ મને કંઈક પૂછતાં હતા, હું મારાં વિચારગલી માંથી બહાર આવી. મેં પૂછ્યું "શું પૂછો છો? "એ કહે "બ્રાન્ચ મેનેજરને મારી નાખવાની ધમકી આપીને આવી'તી કે શું?" હું હસી પડી. મને પણ લાગ્યું કે ક્યાંક કંઈક અસર થઇ હશે એ વાતચીતની. ભગવાન જાણે શું? પણ, ઘણા દિવસો પછી અમે બંન્ને રિલેક્સ હતા, હસ્યાં હતા.
આ ઘટનાએ મારી અંદરની એક ગભરુ છોકરીને ઉખાડીને બહાર ફેંકી દીધી. એક વાત એ પણ સમજી કે દરેક વ્યક્તિની પાસે કામ કઢાવવાની એક રીત હોય છે. એ જો હાથવગી કરી લો તો ડોનાલ્ડ ટ્રમ્પને પણ ઘૂંટણીએ પાડી શકો. અને બીજું એ કે દરેક આવી જટિલ સમસ્યા સામે લડવા માટે બે ધારી તલવાર કરી ને લડવું. જેથી એક બુઠ્ઠી થાય તો બીજી બાજુથી પણ લડી શકાય.
આવી કેટલીય હજી જટિલ સમસ્યાઓ આવી જેણે મને એક એક કરીને ઘણા management lesson શીખવ્યા. હું મારાં seminar માં હંમેશા કહું, કે વાચવુજ હોયને તો સફળ લોકોની બાયોગ્રાફી વાંચો. એમાંથી તમને practical lesson મળશે. બાકી 22, 0000 બુક ણા થોથાં વાંચશોને તોય કઈ નઈ મળે. જિંદગીના સંધર્ષમાં ભણતરની કોઈ વૅલ્યુ નથી હોતી. એમાં તો તમારું ગણતરજ કામ લાગે. એમાં તમારી મોટી મોટી ડિગ્રી પાણી ભરતી થઇ જાય, આખે અંધારા આવી જાય, ને તોય એ ભણતરનું પોટલું બાજુ પર મૂકી practical ન બનો તો "માથે પંખો અને કપડાં સૂકવવાની દોરી"નો ઉકેલ જ દેખાય સાહેબ !
મને આપ ફેસબુક /ઇન્સ્ટાગ્રામ /YouTube પર follow કરી શકો છો લિન્ક પર ક્લિક કરીને...
આપની પાસે પણ આપની પોતાની એવી કોઈ imspirational સ્ટોરી હોય તો અમને જણાવશો, હું દેવલ ધ કોચ -જો તમારી journey ઇન્સપીરેશનલ હશે તો તેને મારાં આ સ્લોટમાં કવર કરીશ, આપની સાથે live થઈશ.